Als ik om 8 uur wakker wordt begeef ik me naar de ontbijtzaal van Pension Stadle. Dit kleine pension wordt gerund door een oud vrouwtje die 's ochtends ook zelf het ontbijt verzorgt. "Guten Morgen Jasper, gut geschlafen?”, vraag ze me terwijl ik mijn ontbijt voor mijn neus krijg. Ik antwoord dat dit het geval is en vervolgens krijg ik ook nog een vers gekookt eitje erbij. Ik was vannacht de enige gast, dus druk heeft mijn tijdelijke oma het niet.
Op naar het Rendlgebied
Vanaf het voordelige pensionnetje is het iets meer dan 10 minuten lopen naar het centrum van St. Anton am Arlberg, maar ook de skibus stopt voor de deur. Ik besluit te gaan lopen, want ik heb deze ochtend met mijn reisgenoten afgesproken om met de Rendlbahn omhoog te gaan. Deze in 2009 vernieuwde gondel, brengt je naar het wat kleinere gebied dat op de berg recht tegenover dat van St. Anton ligt. Dit gebied, dat tot een hoogte van 2645 meter gaat, is een stuk rustiger dan het gedeelte aan de overkant, wat de pistes ook ten goede komt. Als we boven aankomen zien we mooi strak geprepareerde pistes en weinig mensen, dat wordt genieten!
Het bord kan het niet meer aan: wind 28 km per uur, -24 graden en bijna 4,5 m sneeuw.
De enige die het niet koud heeft
Het gebied bestaat uit 4 stoeltjesliften, een kleine sleeplift en de Rendlbahn zelf. Het is vandaag wat kouder dan gisteren - het bordje gaf vanochtend -24 aan - maar de zon is er wel dus het zicht is prima. Voor de kou heb ik meer dan 5 lagen aan en ik moet zeggen; ik heb het als enige van mijn reisgenoten niet koud. Zeker in dit gebied met de stoeltjesliften zonder kap waait het lekker door. Gelukkig ik heb er weinig last van.
Met de bus naar Zürs
Nadat we alle pistes hier met hoge snelhied wel gecarved hebben, besluiten tegen het einde van de ochtend terug naar St. Anton am Arlberg te gaan en daar de bus te pakken naar het gebied van Lech en Zürs. Onder het dalstation van de Rendlbahn is het busstation, waar iedere paar minuten bussen naar verschillende gebieden in de buurt vertrekken. Deze zijn niet allemaal gratis en het kost ons 3 euro p.p om in Zürs te komen. Dit ritje over de mooie Flexen Pass duurt iets meer dan een kwartiertje.
Oude tijden herleven in Zürs.
Kleine broertje van Lech
Het op 1716 meter gelegen
Zürs
is het wat kleine (niet goedkopere) broertje van
Lech
en heeft aan beide kanten van de berg een skigebied. We besluiten om eerst de ene kant van de berg te gaan verkennen via de grote oude gondel, de Trittkopfbahn. Ook in dit gebied is het heerlijk rustig (mede door de kou denken wij) en de pistes liggen er weer strak bij. Nadat we beneden in Zürs zijn aangekomen besluiten we de andere kant van de berg op te gaan. Vanaf het hoogste punt hier kun je met de skiroute het gebied van (Koninklijk) Lech bereiken. Om terug te komen moet je in Lech weer de tegenovergestelde berg op, waardoor je een soort groot eenrichtings rondje kan skiën.
Lech en snowboarders
Als we in het gebied van
Lech
aankomen, is het tijd voor een late lunch. Ook de voeten en handen kunnen wel een kleine opwarm beurt gebruiken met temperaturen onder de -20. Hierna hebben we nog tijd om het gebied wat verder te verkennen. Er zijn voornamelijk (nieuwe) stoeltjesliften, wat het voor mij als snowboarder wel heel relaxed maakt. Ook de pistes die naar Lech zelf toe lopen zijn door hun breedte ideaal voor snowboarders, al kom ik ze in dit gebied weinig tegen. Het enige nadeel voor snowboarders is dat je bij beide afdalingen naar Zug een heel stuk moet steppen/lopen. Blijf je echter bij Lech dan heb je hier totaal geen last van.
Is St. Anton wat voor mij?
Een dag als deze gaat snel voorbij en het is voor ons dan ook al weer tijd om de bus terug naar St. Anton te pakken. We willen daar nog wat après-ski meepakken, want dat is in de andere dorpen toch echt slechter geregeld! Concluderend kun je zeggen dat, met de omringende skigebieden meegerekend, er voor ieder wat wils is in St. Anton am Arlberg. Je hebt veel offpiste mogelijkheden, je kan makkelijk andere gebieden opzoeken die wat kleiner, rustiger en eenvoudiger zijn en tot slot is er een ontzettend gezellige après-ski. Echte skiklasjes en kleine kinderen heb ik niet gezien, daar is het misschien ook niet het gebied en de periode voor. Ga je echter met (een groep) wintersporters die ervaren zijn, dan is dit dorp en gebied - mede door zijn gezellige après-ski - zeker aan te raden!