Column: bijzondere wintersportherinneringen

Bijna zomer, dromen van wintersport

Het is voorjaar, maar wat weer en temperatuur betreft is daar niet veel van te merken. Hoewel de zon in eigen land al flink geschenen heeft, is het alweer een tijdje nat en herfstachtig. In de Alpen kwam de sneeuw eind mei zelfs nog met bakken uit de hemel. Vanaf 1800 meter sneeuwde het en er is tot wel een halve meter gevallen in het hooggebergte. Het is bijna zomer, maar veel is daar niet van te merken. Veel mensen dromen van zon, zee, strand, maar er is ook een kleine groep waar de tijd tot de winter weer begint niet snel genoeg voorbij kan gaan. Liever geen zand tussen je tenen, maar knisperende sneeuw onder je skischoenen!

Mijn mooiste wintersportherinnering

Ik heb leren skiën toen ik 12 jaar oud was. Mijn ouders hadden ons graag eerder mee naar de sneeuw genomen, maar dat ging nu eenmaal niet. Na mijn eerste dag op de latten was ik meteen verslaafd en dat is best bijzonder. Na twee uur les nam mijn vader me mee omhoog en stuurde ons per ongeluk de zwarte piste af. Ik vol gas in de netten, omdat ik dacht dat de afdaling groen/blauw was. Twee uur bang geroetsjt, het engelengeduld van mijn vader flink op de proef gesteld en daarna mezelf gedwongen een aantal bochtjes te maken. Het had een compleet fiasco kunnen worden, maar ik vond het geweldig. Trots als een aap kwam ik beneden: helemaal verslaafd aan het wintersportvirus.

Inmiddels heb ik, mede vanwege mijn werk bij Snowplaza, heel veel mooie wintersportvakanties achter de rug. Van Noorwegen tot Zweden en van feestvieren in Gerlos tot genieten van de mooiste uitzichten in Val Gardena en Alta Badia. Ik kan heel moeilijk kiezen tussen mijn twee mooiste wintersportherinneringen:

• Met ex-collega Yvonne naar Trysil: na een ochtend skiën en middag op de hondenslee de dag afgesloten met het noorderlicht. Twee vinkjes op m’n bucket list in één dag!
• Met ex-collega Jahna naar Canada: nu was die hele reis ontzettend bijzonder, maar de dag door Jasper National Park met een Nederlandse gids heeft het meest indruk gemaakt. Van al mijn grenzen verleggen met ijsklimmen tot uren rijden door het allermooiste winterlandschap. Als ik eraan terugdenk, voel ik weer helemaal de magie van die dag… Lees hier meer over de reis ›››

Een rondje langs collega’s

Uiteraard heb ik ook een rondje langs mijn collega’s gedaan. Daar kwamen onder andere de volgende wintersportherinneringen naar voren:

• Miranda vertelt me eerst over haar wintersport in Canada. “Lang geleden, zo’n reis waar je enorm lang naar uitkijkt, al jaren een droom, een rib uit je lijf kost en dat het dan allemaal klopt: bijna de hele week 's nachts een pak verse sneeuw en overdag zon. Champagne powder to the max. Bizar veel mazzel gehad toen.” Maar, ook de trip naar Stranda in Noorwegen wordt aangehaald. “Skiën met uitzicht op de fjorden… WAUW!”
• Thijs noemt dat alle mooie momenten met de familie onvergetelijk zijn, maar op één staat toch wel zijn toerski-avontuur in Les Portes du Soleil met een overnachting in een berghut.
• Anne, denkt terug aan de keer dat ze met de familie van haar Oostenrijkse moeder een weekje ging skiën in Bad Kleinkirchheim. De momenten die ze toen samen hebben beleefd, vergeet ze nooit meer. Bovendien waren het weer en de sneeuw ook nog eens perfect. Daarna zijn ze nooit meer een week zo intensief bij elkaar geweest. Tijd voor een herhaling?
• Voor Mike is het ook kiezen tussen vele geweldige wintersportmomenten. Een van de toppers die is vastgelegd op beeld: zijn Ski & Sail trip in Noorwegen. Hier lees je daar meer over en in onderstaande video een samenvatting.

En dit vergeten jullie nooit meer

Ook op Facebook deelde ik een oproepje met mooiste wintersportherinneringen. Heel wat reacties kwamen binnen. Hieronder lees je er een aantal.

• Natascha deelt een berichtje vol lach emoji’s. Logisch ook wel als je het verhaal leest: “Een jaar of 40 geleden als kind, tijdens het langlaufen in Pertisau met mijn ouders, was er een mevrouw gevallen en die was uit haar broek gescheurd. Niet alleen uit haar skibroek, ook uit haar onderbroek 😂🤣😂🤣“
• Ook voor Greet was de eerste skiles een bijzondere: “Mijn 1ste skiles 20 jaar geleden. In plaats van slalommend naar beneden te gaan, was het gelijk als een pijl uit een boog regelrecht naar onder! Leren skiën was een paar dagen geen optie meer…”
• Patrick deelt ook een mooi avontuur: “Een jongedame die in paniek was, omdat ze haar groep kwijt was. Ze was meteen bij aankomst, voor inchecken in het hotel, gaan skiën en wist ook haar hotelnaam niet. Haar meegenomen naar Rubezahl Hütte in Ellmau.. Flink gerustgesteld met de nodige drankjes. Toen nog in schemer naar beneden moeten skiën, wat ze ook niet echt fantastisch vond. Wij wel🤣. Alles is goed gekomen. Begin jaren 90 was dat👌🤣”
• Ron en zijn vader kunnen er inmiddels om lachen, maar het moet vast een spannende ervaring geweest zijn: “Nachtrodelen in Hochfügen. Mijn vader ging eerst, toen een vriend en daarna ik. Toen ik beneden was zag ik die vriend, maar niet mijn vader. Die bleek uit een bocht te zijn gevlogen en tegen een boom aan terechtgekomen. Hij werd met de banaan naar beneden gehaald. Gelukkig alleen veel blauwe plekken en zijn horloge heb ik volgende dag bij de boom teruggevonden. Toen we hem de volgende dag de oorkonde “slechtste rodelaar” boven zijn bed hingen, moest hij hard lachen en vroeg ons te stoppen met grapjes maken want het lachen deed hem veel pijn 😅.”

En jij, wat is jouw meest bijzondere wintersportherinnering? Laat een reactie achter op onze socials of stuur een mailtje naar: info@snowplaza.nl