Het is deze week genieten in het Zwitserse Gstaad en omgeving. De sneeuwcondities zijn - zoals op veel plekken in de Alpen - uitzonderlijk goed. Na drie werkelijk schitterende dagen, is er vanaf gisteren wel wat bewolking binnengeslopen. De temperatuur is inmiddels gedaald tot -10 op 2000 meter, maar het sneeuwt niet of nauwelijks.
Zonder file naar Zwitserland
De Nederlandse verkeersinformatie kan niet tippen aan die van de Duitsers. Iedereen die regelmatig met de auto naar de Alpen reist, wéét dat je het beste kunt luisteren naar SWR1. Eerst naar de versie uit Rheinland Pfalz en daarna die uit Baden Württemberg. Zo konden we afgelopen zaterdag meegenieten van filemeldingen op de A7 tussen Ulm en Füssen (en daarna op de Fernpass), op de rondweg van München en de A8 richting Salzburg. Wij kachelen echter naar Zwitserland en hebben geen enkel oponthoud.
Op chic
Ja natuurlijk, Gstaad heeft de naam duur en chic te zijn. En dat kun je moeilijk ontkennen. De plaats in de westelijke hoek van het Berner Oberland telt inmiddels vier hotels in de hoogste categorie. Nog steeds is hier een markt voor. Toen wij afgelopen zondag de eerste afdalingen maakten van 'huisberg' Wispile, vloog er pardoes een straalvliegtuig langs de piste. Als we even later over de autovrije promenade kuieren, lopen we een flinke groep Italiaanse bontjassen tegen het lijf. Duidelijk zojuist gearriveerd. Het zou ons niet verbazen als dit de passagiers van het vliegtuig zijn.
Het Palace Hotel met erachter de 'Tiger Run'
Beetje uitkienen
Oké, het is duur in Zwitserland. Toch is het goed de voordelen tegenover de nadelen te zetten. Voordeel één is dus dat de meeste Zwitserse skigebieden zonder files te bereiken zijn. En voor Gstaad geldt bovendien dat je af en toe het idee hebt dat je alleen op de piste bent, voorjaarsvakantie of niet. Wachttijden bij de dalstations komen zelden voor, het parkeren bij de liften is gratis. En wanneer je de auto niet wilt gebruiken is dat ook geen probleem: zowel de skibus als de treintjes van de Montreux-Oberland Bahn zitten op de skipas. Skipas is overigens niet het juiste woord, er zijn er namelijk meer dan één. Een Top Card geeft toegang tot het volledige gebied, inclusief de Diablerets-gletsjer. Maar je kunt ook sectorabonnementen nemen, afhankelijk waar je in het gebied verblijft. Sinds deze winter kun je ook een Super Pass kopen waarmee je ook in het Franstalige buurgebied Alpes Vaudoises kunt skiën.
Stoeltjeslift Eggli-Videmanette
Kosten binnen de perken
Skiën kost geld, maar zelfs in Gstaad kun je de kosten binnen de perken houden. Huur bijvoorbeeld een vakantiewoning, die zijn er in alle prijscategorieën. Zoek ook in omringende plaatsen, dat kan al snel een flink bedrag schelen. Houd er verder rekening mee dat uit eten gaan erg duur is. Daarentegen vallen de prijzen in de supermarkten mee. Dus wat is er op tegen om gezellig zelf te gaan koken? Wij verblijven deze week in het dorpje Lauenen, zo'n 6 kilometer van Gstaad verwijderd. In Lauenen is een sleepliftje en een skischool: ideaal voor kleine kinderen. Als je eenmaal gewend bent aan een autoritje naar Gstaad, kun je opstappen bij de dalstations van de Wispile, Wasserngrat of de Eggli. De Wasserngrat is niet erg populair bij toeristen omdat je een stukje bergop moet rijden om bij de stoeltjeslift te komen. Maar ook omdat de pistes tamelijk steil zijn. Dat geldt vooral voor de Tiger Run, de zwartste piste van de omgeving. In het skigebied van de Eggli kun je gemakkelijk een dag doorbrengen, ook al omdat dit gebied verbonden is aan de liften van het Franstalige Rougemont (La Videmanette).
Hornberg-Saanerslochgrat
Bij de even verderop gelegen plaatsjes Schönried en Saanenmöser ligt het grootste skigebied (Hornberg-Saanerslochgrat) van Gstaad Mountain Rides, zoals de streek tegenwoordig wordt genoemd. Een kleine twintig liften brengen je naar pistes van allerlei moeilijkheidsgraden, al zit daar niet veel zwart tussen. Schönried telt nog een tweede skigebied, waarvan de precieze uitspraak enige oefening vereist: de Rellerligrat. Een paar jaar geleden zou dit gebied worden omgetoverd van skigebied tot winterpretpark, maar daar is gelukkig niet veel van terecht gekomen. Charmant is hier het juiste woord. De cabinebaan brengt je naar de top, vlak daaronder is er een tellerliftje en verder telt het gebied nog een dubbele sleeplift. Ondanks die beperkte liftcapaciteit beschikt het gebied over blauwe, rode en zwarte pistes. Op de afdaling langs de dubbele sleeplift trainden vroeger de skiprofs Michael von Grünigen en Bruno Kernen. Von Grünigen coacht daar nu de talentengroep en Kernen bestiert al jaren een hotel in Schönried. De Rellerligrat heeft één nadeel: zodra de temperatuur stijgt, heeft dat onmiddellijk gevolgen voor de sneeuwkwaliteit. De berg ligt namelijk vol op de zon. Maar met omstandigheden van deze week is hier totaal geen sprake van. Zo eindigde voor ons een superskidag met een Jägerthee op het boerenterrasje Bergmatte. En dat gunnen we eigenlijk iedereen!
Uitzicht vanaf de Rellerligrat
Over Kees
Skiën is voor Kees als een tweede leven. In het normale leven is hij geen snelheidsduivel, maar op de piste…Hij gaat meerdere keren per jaar naar de bergen. Zijn favoriete skigebieden liggen vooral in Zwitserland.