Helm, rugprotector, lawinepieper, airbags... Prachtig! Kun je nog harder de piste afscheuren. Want wat kan er eigenlijk nog fout gaan...? Psychologen hebben wel eens uitgezocht waarom veel mensen in het verkeer te hard rijden. Eén van hun opvallendste bevindingen is dat dit komt doordat je zelden met de gevolgen van die hoge snelheid wordt geconfronteerd. Scheuren leidt namelijk vrijwel nooit tot een aanrijding of een ongeluk. Daar komt bij dat je in de auto ‘een veilig gevoel’ hebt: je zit lekker droog in een stuk blik dat tegenwoordig is uitgerust met allerlei zaken die je veiligheid ten goede komen: kooiconstructie, ABS, airbags. Noem maar op.
Hartstilstand en gebroken rug
Daar moest ik aan denken toen ik een paar weken geleden op de televisie een interview zag met een Nederlandse berggids in de Franse Alpen. Toen hij jonger was, maakte hij riskante toertochten door de sneeuw. Hij pakte ook hier en daar heel bewust lawinegevoelige hellingen mee. Voor de kick. Dat werd hem bijna fataal: hij veroorzaakte een lawine en kwam daar ook onder terecht. Gevolg: hartstilstand en gebroken rug. Ga daar maar aan staan. Nu, een paar jaar later, gaat hij een stuk voorzichtiger te werk. Hij ontloopt nu zoveel mogelijk de lawinegevaarlijke situaties én hij neemt meer veiligheidsmaatregelen. Zo gebruikt hij onder andere een spciale rukzak met een airbag. Die zorgt er voor dat je aan de bovenkant van een lawine blijft ‘drijven’ en dat je ook eerder wordt opgemerkt door de hulpdiensten.
Straks in de sportwinkel
Zeker na het ongeluk met Prins Friso kun je er de klok op gelijk zetten dat je zo’n lawineairbag straks bij de gemiddelde sportwinkel kunt kopen. Zo ging het ook met de helm en de rugprotector die inmiddels gemeengoed zijn geworden, binnen en buiten de pistes. Inmiddels experimenteren professionele skiploegen met airbags ín de wedstrijdpakken. Dat is geen noviteit, want deze pakken worden in de motorsport al een tijdje gebruikt. Het werkt als volgt: wanneer je valt, zorgen de airbags ervoor dat je als een Michelinmannetje over de piste glijdt. De kans op ernstige verwondingen is daardoor veel kleiner.
Te veel risico’s
Maar is het nu eigenlijk wel goed, al die veiligheidsmaatregelen? Geeft je dit als skiër niet te veel het gevoel dat je toch niets kan overkomen? Waarna je nét even te veel risico neemt? Het lijkt allemaal op een vicieuze cirkel: pistes zijn vele malen sneller geworden, het materiaal maakt het mogelijk dat je zelfs als beginner al een aardige snelheid kunt ontwikkelen en als je valt: ach, dan heb je in ieder geval je helm op, je draagt je rugprotector en de airbags zorgen voor een zachte landing...
Benieuwd naar jullie mening!
Over Kees
Skiën is voor Kees als een tweede leven. In het normale leven is hij geen snelheidsduivel, maar op de piste…Hij gaat meerdere keren per jaar naar de bergen. Zijn favoriete skigebieden liggen vooral in Zwitserland.