In deel 1 van mijn reisverslag kon je lezen dat Crans-Montana echt niet alleen geschikt is voor de rijken der aarde. Het dorp heeft ook een gemoedelijke kant en in het skigebied merk je eigenlijk vrij weinig van het mondaine stempel dat Crans-Montana in de loop der jaren verworven heeft. Ondanks dat er de afgelopen jaren flink is geïnvesteerd vind je hier nog altijd enkele verouderde liften. Voorzieningen als liftverwarming zijn hier nog niet doorgedrongen. Ook zonder bontjas heb je beslist iets te zoeken op de pistes van Crans-Montana.
Plaine Morte
De sneeuwcondities zijn momenteel optimaal maar de vele sneeuwkanonnen bewijzen dat het er in Crans-Montana ook anders aan toe kan gaan. Toch hoef je je over de sneeuwzekerheid geen zorgen te maken aangezien de pistes reiken tot maar liefst 2927 meter. De Plaine Morte gletsjer is het hoogste punt van het gebied maar tijdens mijn trip kan ik hier helaas niet komen. Wegens de stevige wind blijft de funitel naar de Plaine Morte gesloten.
Skigebied voor gevorderden
Ik leer het skigebied van Crans-Montana kennen als een gebied waar met name de gevorderde skiër zich goed kan vermaken. Ondanks dat het nooit écht steil of lastig wordt, zijn de pistes toch van een dusdanig kaliber dat ze niet geschikt zijn voor de pure beginner. Het kinderland van Crans-Montana is te vinden bij het middenstation van de Montana gondel en freestylers kunnen hun kunsten vertonen bij het bergstation van deze lift. De rodelbaan van het skigebied ligt helemaal aan de oostzijde, bij het satellietdorp Aminona. Deze zijde van het skigebied is overigens meer geschikt voor beginners. Het is hier rustiger en er zijn meerdere brede, blauwe afdalingen en een oefenweide om je eerste meters op de ski's te maken.
Een glimp van de Matterhorn
Gisteren vertelde de gids dat je bij helder weer een prachtig uitzicht hebt op het dal en het omringende gebergte. Crans-Montana ligt op een plateau en bestaat volledig uit zuidhellingen. Zonliefhebbers zitten hier dus goed! Op mijn tweede dag is het zicht gelukkig een stuk beter en kan ik eindelijk van de omgeving genieten. Ik ontwaar de Dent Blanche en vang zelfs een glimp op van de beroemde Matterhorn in Zermatt.
Piste National
De beroemdste piste van Crans-Montana is zonder twijfel de National. Dit is de piste waar in 1987 de wereldkampioenschappen op werden gehouden. Het is een pittige piste die voor spectaculaire situaties kan zorgen tijdens een wedstrijd. Wanneer je de afdaling op volle snelheid neemt, zitten er namelijk enkele indrukwekkende sprongen in. Minder spectaculair, maar met hetzelfde gevoel in de bovenbenen bereik ik het einde van deze heerlijke piste. Om bij te komen bezoeken we het in aanbouw zijnde Hotel Chetzeron. Hier kun je overnachten op een hoogte van 2112 meter en wakker worden met een majestueus uitzicht over de bergen.
Après-ski bij ZeroDix
We besluiten de wintersportdag bij après-skibar ZeroDix aan de voet van de Crans-Cry d’Er gondel in Crans. Deze bar heeft een Nederlands tintje aangezien de leiding in Rotterdamse handen ligt. Bitterballen staan op de kaart en bestellen in moerstaal is geen probleem. Na een paar dagen in
Crans-Montana
is mijn beeld van de plaats flink veranderd. Ik ging hier naartoe met de gedachte dat alles draait om zien en gezien worden. Dit blijkt echter alleszins mee te vallen. Crans-Montana is veel meer dan alleen een mondaine wintersportbestemming. Wie het dorpsdeel Crans mijdt, krijgt hier weinig van mee en in het skigebied valt ook niks te merken van het luxe stempel dat aan Crans-Montana kleeft.
Met dank aan:
MySwitzerland
Crans-Montana
Wallis/Valais
Hotel Bella Lui
swiss.com (vliegt 4x per dag van Amsterdam naar Zürich en v.v.)
swisstravelsystem.ch (reizen met trein, bus en boot in Zwitserland)
Over Thijs
Tijdens de wintersport staat Thijs het liefst ’s ochtends als eerste bij de lift en komt hij als laatste weer beneden. Tussendoor is er altijd tijd voor een goede Apfelstrudel of Schnitzel. Ook de après-ski slaat hij niet over.