Je hebt bergen en bergen. De Zugspitze is zo’n berg die meteen indruk maakt; hoog en stoer. Afgelopen weekend heb ik een dagje in Lermoos geskied en vanuit het skigebied heb je een geweldig uitzicht op deze machtige berg. Het skigebied zelf is ook zeker de moeite waard. Het is niet groot, maar biedt voldoende uitdaging voor ieder type skiër.
Uitzicht vanuit de eerste lift: strak geprepareerde pistes.
Elke dag ergens anders skiën
We zijn een weekend in
Ehrwald
in de Zugspitz Arena (klik hier voor het eerste weblog van het weekend). Dit skigebied bestaat uit meerdere kleine deelgebieden, waardoor het mogelijk is iedere dag ergens anders te skiën. Vandaag gaan we naar
Lermoos, zo’n 5 tot 10 minuten rijden vanuit Ehrwald. We parkeren bij de Hochmooslift, een snelle moderne 6-persoons stoeltjeslift. Het is gruwelijk koud vandaag – de thermometer geeft -18 aan in het dorp – maar de zon schijnt gelukkig volop. Zo ziet het er in ieder geval een stuk minder koud uit!
Alle kleuren piste vanaf de top
Door middel van 3 stoeltjesliften bereik je de top van het skigebied op 2.100 meter. Vanaf hier heb je echt een super uitzicht op de Zugspitze en de vele andere bergtoppen in de omgeving. Sommige freeriders klimmen nog verder omhoog naar de top van de Grubigstein op 2.233 meter. Tussen de top en het bergstation van de lift ligt een heerlijk poederterrein. Vanaf het bergstation kun je kiezen op welke kleur piste je naar beneden wilt, blauw, rood of zwart. Het zijn stuk voor stuk heerlijke afdalingen en overal heb je dat waanzinnige uitzicht. De pistes zijn lekker breed en heerlijk geprepareerd. Het valt me op het gemiddelde niveau van de skiërs hier behoorlijk hoog ligt.
Soms moet je even stilstaan om te genieten van het uitzicht.
Familienabfahrt
We besluiten naar het dal te skiën via de Familienabfahrt. De afdaling doet zijn naam eer aan. Over deze blauwe piste kun je prima met de hele familie naar beneden. Via veelal brede, niet al te moeilijke pistes welke gedeeltelijk door het bos lopen, bereik je eenvoudig de gondel in het dorp. We nemen de gondel weer omhoog en wagen ons in deze Siberische temperaturen even met een kopje thee op het terras. Ik houd het snel voor gezien, voor een koukleum als ik is het veel te koud. Snel weer de lift in en skiën!
Aan het eind van de middag is het bewolkt in het dal. De Zugspitze (links) piept nog net boven de wolken uit.
Drukke bergrestaurants
We willen lunchen bij de Grubighütte-Gipfelhaus omdat je daar een geweldig uitzicht hebt, maar helaas is het er propvol. Door de kou is het erg druk in de pisterestaurants. In het bergrestaurant Grubigalm is gelukkig nog genoeg plek en ze hebben er heerlijke Kaiserschmarnn. De laatste uurtjes van de skidag brengen we door rondom de hoogste lift van het skigebied, de Gams-jet. We knallen alle pistes een paar keer naar beneden en om 15.55 uur zitten we voor de laatste keer in de lift naar boven. De ondergaande zon en wolken zorgen voor een prachtig licht. We genieten nog één keer van het mooie uitzicht en gaan dan naar beneden over bijna lege pistes.
Waar is de après-ski?
Lermoos schijnt de enige plaats te zijn in de Zugspitz Arena waar de gevorderde après-skiër zich kan vermaken. Bij de Hochmooslift is een paraplubar, maar echt feest kun je het daar niet noemen. Bij het dalstation van de Grubigsteinbahn (de gondel) is meer te beleven. In de Lahme Ente draait de DJ de bekende nummers; we willen de ijsberen zien, tellen enthousiast de “7 Sunden” en zingen uit volle borst mee met “Amsterdam”. Het is er gezellig en ze schenken heerlijke Glühwein. Na een paar uurtjes lekker te zijn opgewarmd stappen we weer de diepvrieskou in, oei -21....
Over Miranda
Eigenlijk is Miranda in het verkeerde land geboren. Wintersport is niet alleen een passie voor haar, je kunt het gerust een verslaving noemen. Ze reist regelmatig af naar de Alpen en praat ons vervolgens bij via haar blogs.