Toerskiën in Ost-Tirol

Toerskiën wordt steeds populairder en dat zie je terug in sommige gebieden in de Alpen waar het op mooie dagen gewoon 'druk' is met toerskiërs. Dit is natuurlijk eigenlijk niet het idee van toerskiën. Je wilt dan genieten van de rust, de natuur en het liefst zo min mogelijk mensen tegenkomen. In Ost-Tirol zijn de toerskimogelijkheden ook enorm, maar dit gebied is nog niet overlopen met wintersporters. Naast de populaire tocht naar de hoogste berg van Oostenrijk de Grossglockner, die overigens alleen voor zeer ervaren en fitte toerskiërs is, biedt deze regio nog meer mooie tochten. Wij maakten de toch naar de Glorerhütte vanaf het Lucknerhaus, vlakbij Kals am Großglockner.

Op je ski's door het natuurpark Hohe Tauern

Vanuit Kals is het ongeveer 10 minuten rijden naar het Lucknerhaus dat op 1920 meter hoogte ligt. Hier ontmoeten we onze gids van vandaag: Peter. Na een korte check van ons materiaal en onze lawine uitrusting, gaan we op pad. Vanaf het Lucknerhaus loop je zo op je toerski's het natuurpark Hohe Tauern in. De route naar de Glorerhütte die op 2642 meter ligt, gaat via het pad waar je 's zomers over kunt wandelen en is hierdoor vrij eenvoudig te vinden. Het eerste stukje gaat door het bos en daarna loop je door een vrij breed en zonnig dal. De hellingen waarover we lopen liggen op het zuiden. Hierdoor is het heerlijk zonnig, maar kan de sneeuw op mooie dagen ook erg papperig worden. En natuurlijk is er hier altijd het gevaar van lawines.

Altijd met een berggids in onbekend terrein

Vorige week is er een halve meter verse sneeuw gevallen en dat is goed te zien. Ik vraag Peter hoe het momenteel met het lawinegevaar gesteld is. Hij geeft aan dat de sneeuw al goed gezet is en dat het relatief veilig is nu. Tijdens het lopen vertelt hij op welke plekken hier lawines naar beneden kunnen komen. Het wordt weer eens duidelijk hoe belangrijk het is om met een gids op pad te zijn in een onbekend gebied. Alles ziet er hier dan wel zo vredig en vriendelijk uit, maar dat is het natuurlijk niet.

Waanzinnig mooie omgeving

De zon staat hoog aan de hemel te stralen en met slechts een thermoshirt en fleece bodywarmer klimmen we in een gestaag tempo omhoog. We zien onderweg nog 2 andere groepjes en verder zijn we alleen in deze waanzinnig mooie omgeving. Soms kletsen we even, maar ook lange tijd zijn we stil. Dan hoor je alleen de vellen van de ski's over de sneeuw schuiven, heerlijk! Af en toe stoppen we even voor een slokje water en het maken van wat foto's. Hoewel het behoorlijk inspannend is om op ski's naar boven te lopen, komt er ook een soort rust over me heen. Wat is dit fijn!

Op zo'n mooie dag door deze omgeving lopen is geweldig

Doel bereikt: Glorerhütte

Na zo'n 2,5 uur klimmen bereiken we de Glorerhütte. Deze berghut is in de winter gesloten, maar er is - voor noodgevallen - wel een 'winterraum'. Helaas waait er vaak een stramme wind om deze hut, dus we blijven niet al te lang zitten. We eten een broodje, een stuk chocolade en maken ons dan klaar voor de afdaling. We trekken de vellen van onze ski's en maken de bindingen vast. We hadden ook de mogelijkheid nog naar de top van de Weißer Knoten (2865m) verder te lopen, maar ik vind het voor vandaag wel genoeg. We hebben nu zo'n 730 hoogtemeters overbrugt en er staat ons nog een lastige afdaling door zware sneeuw te wachten.

Afdalen op één ski

Door de warmte is de sneeuw erg zacht en zwaar geworden. Peter had gehoopt op een 'firnafdaling', maar we zakken heel diep weg in de sneeuw. Het bochten maken valt niet mee, ik voel me een enorme beginner. Dan zie ik Peter vallen. En nog een keer. Ik vind het wat vreemd, want hij is toch een ervaren berggids. Dan zie ik wat er aan de hand is: zijn ski is gebroken! De super lichte toerski lijkt niet bestand tegen een bocht met kracht in zware sneeuw. Peter laat nauwelijks merken dat hij baalt en op 1 ski daalt hij verder af. Wij mopperen niet over de zware sneeuw, want we zijn al lang blij dat we nog 2 ski's onder onze voeten hebben. En ondanks dat de afdaling best lastig is, genieten we volop. Als we weer beneden zijn is een biertje in het Lucknerhaus wel verdiend!

De rust tijdens de klim is heerlijk

Ook een keertje toerskiën in Ost-Tirol?

Toerskiën is misschien wel de meest pure vorm van wintersport. Lijkt het jou ook leuk om dit en keer mee te maken, dan kun je dagelijks deelnemen aan een 'Schnupperkurs' georganiseerd door het Bergfuhrerbureau van Kals. Met een groepje van maximaal 6 personen ga je samen met een gids een dag op pad. De dag begint met uitleg over de lawine-uitrusting, je leert je pieper gebruiken en krijgt basis uitleg over veiligheid. Daarna maak je gezamenlijk een klim en afdaling. De lengte van deze klim hangt af van de groep.