Flaine is een modern en praktisch Frans wintersportdorp met ruim 250 km aan pistes. Het is ontworpen in de jaren ’60 en gebouwd in Bauhaus steil: strakke betonblokken staan in het berglandschap. Of dit nou persé mooi is, daar zijn de meningen over verdeeld. Handig is het wel: je staat direct op de piste en het dorp is autovrij. Zelf zijn de inwoners trots op hun architectuur en hun skigebied en Nederlanders zijn er graag geziene gasten. Er valt hier gemiddeld veel sneeuw en dat is ook zo als wij het dorp bezoeken tijdens onze roadtrip door Savoie Mont Blanc. We worden getrakteerd op bijna een meter verse sneeuw in 48 uur, wat heerlijk!
De sneeuwvlokken worden steeds dikker
Flaine is normaal gesproken vrij gemakkelijk en relatief snel vanuit Nederland te bereiken. Behalve wanneer het flink sneeuwt, dan kan de weg naar boven nog wel eens een avontuur zijn. Beneden in het dal sneeuwt het licht, maar hoe hoger we komen hoe dikker de sneeuwvlokken worden, prachtig! Toch begin ik me wel een beetje zorgen te maken. Onze huurauto heeft namelijk geen sneeuwkettingen… dat was volgens de verhuurder ook écht niet nodig. Eigenlijk wisten we wel beter en als de weg witter en witter wordt, ben ik overtuigd: dit is niet handig. Als we in Les Molliets arriveren besluit ik niet verder te rijden. Er is hier een parkeerplaats waar de auto prima 2 dagen kan staan en met een slippende 4x4 taxi leggen we de laatste 10 km naar Flaine af. Dus: reis nooit naar Flaine af zonder sneeuwkettingen, maar dat spreekt natuurlijk voor zich ;-)
Er ligt teveel sneeuw om zonder kettingen door te rijden
Flaine voelt goed
We checken snel in bij ons hotel Terminal Neige Totem, eten wat en gaan daarna op zoek naar onze gids van vanmiddag Valérie. Ze blijkt een super stoere snowboard chick, die niet kan wachten om met ons de verse sneeuw in te gaan. Ik stribbel nog wat tegen als ik haar vrij snel off-piste zie duiken (“We willen de pistes verkennen hoor!”), maar ben ‘om’ als ik de verse sneeuw onder m’n ski’s voel. De rest van de middag wisselen we pistes af met stukjes direct naast de afdalingen. We zien helaas weinig van de omgeving door de hevige sneeuwval (je schijnt hier op de top een mooi uitzicht op de Mont Blanc te hebben…), maar Flaine voelt goed! De brede pistes leiden ook voor een groot deel tussen de bomen door, waardoor je zelfs op dagen als deze nog relatief goed zicht hebt en dat is fijn. Ook blijken de stukjes naast de pistes erg leuk, een prima terrein voor wintersporters die kennis willen maken met off-piste. Het is hier niet meteen extreem steil of gevaarlijk, maar ga wel met een skileraar- of gids op pad. Voor je eigen veiligheid, maar zij weten ook de beste plekjes te vinden.
Genieten van de vere sneeuw
Toffe slaapplek
Aan het einde van de middag voel ik goed dat ik niet alleen een autoreis, maar ook heel wat poederafdalingen in m’n benen heb zitten. Volledig verzuurd plof ik neer in het super zachte bed van ons hotel. Wat is dit trouwens een tof adres om te slapen! Het hotel is volledig gerenoveerd in designstijl van de jaren ‘60/’70. Een plekje waar we ons snel thuis voelen en waar we bovendien ook nog eens heerlijk kunnen eten ’s avonds. Alles wordt vers bereid en bij de diverse buffetten kunnen we ons diner samen stellen, lekker. Ook de lounge met open haard is een fijn plekje na het skiën. De après-ski in Flaine stelt niet zo heel veel voor, maar als je hier verblijft wil je eigenlijk toch nergens meer heen. Veel accommodaties in Flaine zijn de laatste jaren trouwens gerenoveerd, waardoor het niveau en comfort in de plaats flink gestegen is.
Design uit de '60/'70's: erg sfeervol!
IJsrijden
Als we de volgende ochtend wakker worden sneeuwt het nog steeds! De omgeving is veranderd in een geweldig winter wonderland; de bomen hebben het zwaar met alle verse sneeuw die op de takken is gevallen. Mijn sneeuwschoenen blijken niet hoog genoeg als ik naar buiten stap; ik zak bijna tot m’n knieën in de sneeuw. We gaan vanochtend ijsrijden. Alhoewel het met de huidige weercondities meer op sneeuwrijden zal lijken. In Flaine is het langste ijscircuit van Frankrijk te vinden en wij mogen een paar rondjes meerijden met een ervaren instructeur. En als je denkt dat dit avontuur alleen leuk is voor jongens en mannen, dan heb je het mis. We draaien donuts en driften op hoge snelheid door de bochten. Wat is dit gaaf om te doen! Je kunt hier trouwens ook cursussen volgen om zelf te leren rijden op ijs.
IJsrijden is super spectaculair
Nog meer verse sneeuw
’s Middags gaan we weer de piste op en genieten we van de verse sneeuw. Zelfs op de piste voelt het als off-piste skiën. Het slechte zicht en beperkte uitzicht maakt ons niets uit, de verse sneeuw maakt alles goed. We rammen de hele middag op de pistes die tussen de bomen liggen en hebben – net als de meeste wintersporters die vandaag buiten zijn – de grootste lol. We blijven wel een beetje in de buurt van Flaine zelf. Het zicht boven de boomgrens is erg slecht, waardoor we niet echt het hele skigebied van Le Grand Massif in kunnen. We skiën dus eigenlijk maar in een heel klein stukje van dit immense skigebied met 250 km aan pistes. Het drankje bij de open haard aan het einde van de middag hebben we dubbel en dwars verdiend. We gaan ook nog even naar Le White, een pub waar een live optreden plaats vindt. Best gezellig!
We zijn behoorlijk uitgeput na 2 dagen poederhappen in Flaine
Auto uitgraven
De volgende dag is het helaas al weer tijd om verder te gaan. De taxi zet ons af bij de parkeerplaats waar onze auto staat, maar deze is niet meer te herkennen. We maken een klein gaatje in een grote sneeuwhobbel en ontdekken dat dit onze auto moet zijn. Het grote graven kan beginnen! Onze auto is bedekt onder bijna een meter verse sneeuw. Nadat we de achterkant en zijkant sneeuwvrij hebben gemaakt kan ik achteruit rijden en kunnen we de rest van de auto sneeuwvrij maken. Na ruim 45 minuten zweten, kunnen we eindelijk instappen om verder te reizen naar onze volgende bestemming. En daar blijkt al snel dat Flaine niet gelogen heeft dat ze vaak meer sneeuw hebben dan omliggende regio’s; op onze volgende bestemming is ‘maar’ 60 cm gevallen.
De auto uitgraven is een flinke klus
Flaine smaakt naar meer! De sneeuw was fantastisch, maar het beperkte wel ons uitzicht en we zijn erg benieuwd hoe de omgeving er hier verder uit ziet…
Prima omgeving voor minder ervaren freeriders
Onze stoere snowboardlerares Valérie
Driften op het ijscircuit
Waar stond de auto nou ook alweer?
Een kleine meter verse sneeuw op de auto
Op naar de volgende bestemming...
Over Miranda
Eigenlijk is Miranda in het verkeerde land geboren. Wintersport is niet alleen een passie voor haar, je kunt het gerust een verslaving noemen. Ze reist regelmatig af naar de Alpen en praat ons vervolgens bij via haar blogs.