Dat inwoners van landen met bergen veel skiërs en snowboarders voortbrengen, is logisch. Dat inwoners van landen met een lange winter goed kunnen langlaufen, begrijp ik ook. Maar waarom kunnen ze in Noorwegen en Denemarken goed handballen? En waarom hebben wij –met één miljoen wintersporters- geen skikampioenen?
Onderzoek
Er zijn al veel onderzoeken gedaan naar de redenen waarom sommige sporten exclusief voorbehouden blijken te zijn aan maar een paar landen. Dat Chinezen en andere Aziaten goed zijn in tafeltennis, is fysiologisch nog wel te verklaren. Klein van stuk, korte bewegingen, goed ontwikkeld reactievermogen. En dat wij Olympisch schaatskampioenen voortbrengen is ook goed te volgen, al is dit veel meer cultuur-historisch bepaald. De koude winters van vroeger, telkens weer nieuwe kampioenen die kinderen inspireren, ouders die zelf ook schaatsen, indooraccommodaties wanneer er geen natuurijs ligt, noem maar op. Het is zo’n beetje als in Brazilië: bij mooi weer, mooie stranden en mooie mensen krijg je veel beachvolleyballers!
Méér factoren
Toch gaat het altijd om een complex van factoren waarom veel mensen uit één land extra goed zijn in een bepaalde sport. Het gaat lang niet alleen om aanleg en fysieke bouw. In de voormalige DDR werd planmatig gewerkt aan een positief imago van dit land via sportieve prestaties. Het doel heiligde daarbij alle middelen: kinderen werden getest op hun fysieke vermogen om de top te bereiken in één sport. Ouders hadden daar weinig invloed op, want het individuele belang was ondergeschikt aan het nationaal belang. De trainers bepaalden het leef- en eetpatroon, accommodaties werden volledig afgestemd op topprestaties en de overheid betaalde alles. Uiteraard werkte ook het medische circuit op volle toeren. Dat het daarbij niet alleen om uitgekiende voeding ging, weten we inmiddels...
Geen bergen, geen sneeuw
Je zou kunnen zeggen dat het ontbreken van bergen en sneeuw er de oorzaak van is dat wij geen alpine skiërs op het hoogste niveau hebben voortgebracht. Toch heeft dit ook met andere zaken te maken. Ondanks de indoorskihallen, kun je toch niet het hele jaar door optimaal trainen. Daar komt bij dat de meeste kinderen (te) laat beginnen met skiën en dat zowel de ouders als de kinderen dit veel meer zien als een vakantie-activiteit dan een sport die je het hele jaar door kunt beoefenen. Bovendien zitten vriendjes en vriendinnetjes eerder op voetbal, tennis of hockey dan op skiën. En, ook niet onbelangrijk: skiën is relatief duur. Ouders spelen daarnaast een doorslaggevende rol: hoe vaak zie je niet dat kinderen aan dezelfde sporten doen als hun moeders en vaders? Heel logisch natuurlijk, maar het is in zekere zin jammer dat ouders niet ook eens een minder voor de hand liggende keuze willen maken. En zo lang dát niet gebeurt, brengen wij geen skiërs voort die de absolute wereldtop halen. Iets dat bij snowboarden en bobsleëen deels wel is gebeurd. Dan toch maar heel erg hopen op ‘de Nederlandse berg’?
Hoe komt het volgens jou dat Nederland geen skikampioenen heeft?
Over Kees
Skiën is voor Kees als een tweede leven. In het normale leven is hij geen snelheidsduivel, maar op de piste…Hij gaat meerdere keren per jaar naar de bergen. Zijn favoriete skigebieden liggen vooral in Zwitserland.