Skip to navigation Skip to main content

Ischgl bij dag, Ischgl bij nacht deel I

 

Vooraf werd ik door meerdere mensen ‘gewaarschuwd’. Een wintersport in Ischgl staat gelijk aan weinig slaap, vermoeide spieren en een lege portemonnee na afloop. Afgelopen weekend heb ik het tijdens de seizoensopening in het ‘Ibiza van de Alpen’ zelf ervaren. Ischgl is met geen enkele andere wintersportbestemming te vergelijken en biedt het beste van twee werelden. Onbegrensde wintersportmogelijkheden in combinatie met een uitbundig nachtleven. Ischgl bij dag, Ischgl bij nacht. Twee compleet verschillende werelden waar het wintersportpubliek met volle teugen van geniet.

Waanzinnige omstandigheden

Met de speciale vlucht van Transavia voor het openingsweekend in Ischgl zetten wij donderdagmorgen al vroeg voet op Oostenrijkse bodem. De bergen rond het vliegveld van Innsbruck zijn al voorzien van een behoorlijk pak sneeuw en gedurende de transfer naar het Paznauntal wordt dit alleen maar meer. Na ons bij Hotel Ballunspitze in Galtür snel omgekleed te hebben staan we al in het begin van de middag op de pistes van de Silvretta Arena. Ondanks dat het pas vroeg in het wintersportseizoen is liggen de pistes er waanzinnig bij. Dat was enige jaren geleden wel anders toen er voor miljoenen in kunstsneeuw is geïnvesteerd om het openingsweekend überhaupt door te kunnen laten gaan.

Wirwar van liften op de Idalp

Vanuit het centrum van Ischgl zet de Silvrettabahn ons af in het centrum van het skigebied, de Idalp. Overal waar ik kijk vertrekken stoeltjesliften die kriskras door elkaar lopen en op iedere flank komen meerdere afdalingen naar beneden. Druk is het op deze allereerste dag van het wintersportseizoen allerminst. Aangezien er slechts een paar uurtjes skiplezier resten ski ik deze middag alleen op de heerlijke blauwe afdaling van de Velillscharte (nr. 8) en enkele pistes rond de Höllkarbahn en Höllspitzbahn. De enorme omvang van het skigebied (meer dan 200 km piste) kan ik mij door de bewolking die is komen opzetten nog niet bevatten.

Eindeloos aanbod van afdalingen

Op de tweede dag is de hemel strakblauw en openbaart de Silvretta Arena zijn ware aard. Op de top van de Greitspitze, het hoogste punt van het skigebied, zie ik pas dat er aan de andere zijde van de bergkam ook nog tal van pistes liggen. De brede, blauwe afdaling (Nr. 62) naar Alp Trida behoort voor mij tot de lekkerste van het skigebied. Vanaf hier heb je de mogelijkheid om de rode afdalingen onder de Visnitzbahn te ontdekken of om naar de Alp Trida Eck te gaan. Afdaling 69 is niet al te lastig maar voelt merkwaardig aan door de vele heuvels die er in de piste liggen. Ook bij andere pistes in het gebied viel mij dit op. Geen mooie constante pistes maar veel heuvels die voor een slecht overzicht zorgen. Op deze manier werd ik bijna verrast door een pistebully.

Dutyfree Run

De Silvretta Arena ligt zowel in Oostenrijk als Zwitserland wat je de mogelijkheid biedt om af te dalen naar Samnaun. Samnaun is op twee manieren bereikbaar en deze afdalingen zijn gedoopt tot ‘Dutyfree runs’ vanwege het feit dat dit skidorp door het omsloten karakter een belastingvrije zone is. De ene variant vertrekt vanaf de Palinkopf, ik koos echter voor de afdaling bij de Alp Trida. Je skiet hier letterlijk tussen twee bergkammen een compleet andere wereld binnen. Je wordt opeens omgeven door een imposant berglandschap en waant je een nietige wintersporter. Over een heerlijke rode piste die voor de gemiddelde skiër nooit te lastig wordt bereik ik Samnaun. In het verplichte ritje met de skibus geniet ik na van een prachtige afdaling.

 

Groot, groter, Silvretta Arena

Dat het skigebied van Silvretta Arena Ischgl - Samnaun niet zomaar een verzameling van pistes is, is mij al snel duidelijk. Door de weidse opzet van het skigebied voelt het skigebied nog groter aan dan het al is en iedere skiër vindt hier uitdagingen van niveau. Moderne liften zorgen dat wachttijden nooit te lang oplopen, tijdens het openingsweekend hoefde ik alleen bij de Silvrettabahn in het dorp even te wachten. Kilometerslange dalafdalingen, brede pistes om op te carven, skiroutes, in Ischgl komen wintersporters niets tekort. Over de sneeuwzekerheid hoef je je ook geen zorgen te maken aangezien 90% van de pistes boven de 2000 meter ligt. En wanneer de avond valt en de pistes leegstromen toont Ischgl zijn andere karakter…

Morgen meer over het openingsconcert van Nickelback en het nachtleven in Ischgl.

 

Thijs Winter

Over Thijs

Tijdens de wintersport staat Thijs het liefst ’s ochtends als eerste bij de lift en komt hij als laatste weer beneden. Tussendoor is er altijd tijd voor een goede Apfelstrudel of Schnitzel. Ook de après-ski slaat hij niet over.