Het weer in Sölden is de hele week goed. Alleen woensdag is het mistig en sneeuwt het een beetje. Ik besluit om een rustdagje in te lassen, omdat mijn knie ook wat dikker is na de eerste paar dagen. De rest is hier ook wel voor in en ’s ochtends is iedereen lekker aan het chillen. Na de lunch besluit een deel van de groep dat ze toch nog even de piste op willen. De volgende dag is het weer wederom perfect en voelt m’n knie ook weer wat beter. Tijd om weer de piste op te gaan,het funpark te verkennen, en de après-ski natuurlijk!
The Big 3
Sölden staat bekend om ‘The Big 3’, de drie hoogste bergtoppen van het gebied, die allemaal boven de 3000 meter uitkomen. We besluiten de kant op te gaan van twee hiervan en komen terecht op de Rettenbach-gletsjer. Enorm grote en brede blauwe pistes staan ons daar op te wachten, die voor beginners perfect zijn om rustig naar beneden te gaan. Uiteindelijk gaan we via een lang bospad (blauw 30) weer terug richting het Gaislachkogl-tal. Deze piste valt niet bij iedereen in de smaak, omdat het een lang, smal en op sommige delen heel vlak bospad is waar je je snelheid moeilijk kan behouden als snowboarder. Een deel besluit daarom met de gondel terug te gaan richting de Giggijoch, waar we elkaar ontmoeten in de Kuckucksbar.
Après-ski
Aan après-ski geen gebrek in Sölden, met talloze après-skibarren die het hele arsenaal aan wintersporters elke middag ontvangt met de typerende après-skimuziek. We beginnen op traditionele wijze bij de Kuckuck, onderaan de laatste piste van de Giggijoch. Na een paar biertjes en kenmerkende ‘Kuckucks-eieren’ besluiten we de Nederlandse kroeg Almrausch op te zoeken.
De Almrausch en Party pizza
Het duurt niet lang voordat de hele kroeg propvol is en de hele tent met alle liedjes meeschreeuwt. Na nog een paar biertjes en een rondje ‘Willies’ (shotjes schnaps met een stukje peer erin) besluiten we dat het ondertussen toch wel tijd werd om wat te eten. Met z’n tweëen gaan we op jacht naar pizza om mee te nemen naar het appartement, terwijl de rest alvast huiswaarts loopt. We komen terecht bij Gusto, waar mijn oog valt op de ‘Party pizza’ die ik me nog herinner van een jaar of zes geleden. Een gigantische vierpersoonspizza die me niet eerder laat vertrekken gaan voordat ik ‘m besteld heb. Met drie pizza’s in mijn handen lopen we even later richting huis, tot ik in een moment van zwakte besluit een van de pizza’s op de grond te laten vallen. Gelukkig is de Party pizza nog intact, en blijkt even later dat de twee overgebleven pizza’s al meer dan genoeg zijn om iedereen tevreden te stellen.
Het Almdudler-funpark
Aan het eind van de week moet ik toch een paar runs door het Almdudler-park maken, aangezien het prachtig weer is, de week ten einde loopt en ik toch wat action-shots wil maken met mijn nieuwe action-cam. Aan het begin van het park staat een brede butterbox, gevolgd door een lijn aan kleine kinkboxen, een rainbow box en een downbox. Daarachter staan aan de linkerkant een kickerline met drie kleine en drie middelgrote schansen. Aan de rechterkant van het park zie ik de grote schansen, (kink-)rails, de Oakley-box die er na zes jaar nog steeds staat en nog wat andere dingen. Aangezien ik toch vier jaar uit de running ben geweest besluit ik om het zoveel mogelijk op safe te spelen, en mijn parkrunnetjes te houden bij de kleine boxen en de kickerline aan de linkerkant van het park. Het park is echt goed geshaped, veel beter dan ik me kan herinneren van een aantal jaar geleden. Een perfecte afsluiter van een topweek, en terwijl we aan het eind van de middag weer onze spullen inpakken om ’s nachts weer terug te rijden zit ik met mijn hoofd alweer bij de volgende trip, al weet ik nog niet waar die heen zal gaan.
De kicker aan de linkerkant van het funpark
Over Nicky
Na een paar jaar op de ski’s stapte Nicky over op het snowboard, dat vond hij veel cooler. Voor hem is de berg één grote speeltuin. Hij heeft dan ook enorm genoten van een heel seizoen in de bergen.