Crans-Montana? Is dat niet dat mondaine Zwitserse bergdorp in Wallis waar alles draait om zien en gezien worden? Waar Louis Vuitton en Chanèl het straatbeeld sieren en Porsches en Range Rovers af en aan rijden? 5-sterrenhotels heb je er in overvloed en skiën speelt eigenlijk een ondergeschikte rol. Voor een groot gedeelte is dit waar, maar tijdens mijn trip naar Crans-Montana ontdekte ik dat dit dorp ook een heel ander gezicht heeft. Een sportief en gemoedelijk gezicht waar de gemiddelde Nederlander zich ook prima bij thuis voelt.
Twee dorpen, twee karakters
Crans-Montana bestaat uit twee dorpen die in de loop der jaren naar elkaar toe zijn gegroeid. Crans-sur-Sierre is van oudsher de meest mondaine van de twee. In Montana heerst een compleet andere sfeer. Vele jaren gelden vestigden zich in Montana verscheidene sanatoria om patiënten te laten genezen in een zonnig klimaat met gezonde berglucht. In Crans moesten ze hier echter niets van hebben waarmee destijds al een verschil tussen beide dorpen ontstond. Tegenwoordig is Montana een stuk gemoedelijker (en betaalbaarder) dan het luxe en exclusieve Crans. Beide dorpen worden echter wel in één adem genoemd.
Internationale uitstraling
Crans-Montana heeft inmiddels een internationale uitstraling verworven door het organiseren van diverse sportwedstrijden en congressen. Zo vonden hier in 1987 bijvoorbeeld de wereldkampioenschappen alpineskiën plaats. Dat de schoonheid van Crans-Montana ook de ‘rich and famous’ niet ontgaat, wordt bewezen door het feit dat Roger Moore en Sophia Loren hier een chalet hebben gehad.
Volop verse sneeuw
Dat het met de sneeuwcondities de komende dagen wel goed zit heb ik direct door. Op de bergweg richting het dorp heeft het busje door het onophoudende sneeuwen flinke moeilijkheden om omhoog te komen. Met een temperatuur ver onder het vriespunt beloven het heerlijke wintersportdagen met verse sneeuw te worden. Voor de pistes van Crans-Montana worden ontdekt eerst een nachtje slapen in Hotel Bella Lui. Een Historic Swiss Hotel uit de jaren ’30 met een rijke geschiedenis. Destijds een toonaangevend architectonisch gebouw, tegenwoordig een comfortabel hotel waar het verleden levendig wordt gehouden.
‘Klein Colorado’
De ontbijtzaal van het hotel heeft een prachtig overzicht over de vallei maar daar kan ik door de hardnekkige bewolking vandaag helaas niet van genieten. Hopelijk is het zicht in het skigebied beter. De Violettes Express zet mij op 2250 meter hoogte af in het centrum van het skigebied. Tijdens de rit naar boven attendeert gids Emilie ons op de imposante rotsen waar wij overheen zweven. Deze rotspartij staat in Crans-Montana bekend als ‘klein Colorado’.
Cabane des Violettes
Aangezien het weer nog altijd niet erg meewerkt, ontdekken we deze ochtend met name de lager gelegen pistes. Deze afdalingen liggen grotendeels tussen de bomen waar het zicht een stuk beter is. De diverse dalafdalingen zijn geschikt voor ieder type skiër en worden nooit echt lastig. Piste 2, 5 en 15 kan ik iedereen aanraken. Je skiet heerlijk tussen de bomen en wanneer de wolken het toelaten heb je een prachtig uitzicht op het dorp. Daarnaast is het fijn dat je bij deze koude omstandigheden in een gondel kunt zitten in plaats van in een stoeltjeslift. Helemaal opwarmen doen we bij Cabane des Violettes. Een traditionele berghut waar we genieten van een heerlijke lunch met specialiteiten uit de regio.
Klik hier voor deel II van het weblog over Crans-Montana >>
Over Thijs
Tijdens de wintersport staat Thijs het liefst ’s ochtends als eerste bij de lift en komt hij als laatste weer beneden. Tussendoor is er altijd tijd voor een goede Apfelstrudel of Schnitzel. Ook de après-ski slaat hij niet over.