Skip to navigation Skip to main content

Mürren: een plek die je eigenlijk voor jezelf zou willen houden...

2088 - Mürren: een plek die je eigenlijk voor jezelf zou willen houden... (1)

Het meest recente hotel werd gebouwd in 1927 en je kunt er alleen komen via een gondel en een bergtreintje. Afgelopen week was ik in de Jungfrau regio en het dorpje Mürren is met stip in mijn wintersport-top-3 binnen gekomen. Het kleine sfeervolle bergdorpje is gelegen in één van de mooiste berglandschappen van de Alpen met uitzicht op de Eiger, Mönch en Jungfrau.

Ik vind het hier nu al leuk

Alleen al de reis naar Mürren is bijzonder. Met een grote gondel vanuit Lauterbrunnen bereiken we het kleine bergtreintje dat vanaf het bergstation naar het autovrije dorpje rijdt. Wat hebben we een mazzel; het heeft flink gesneeuwd de afgelopen dagen. Ik vraag me af hoe het toch kan dat in Nederland het treinverkeer meteen stil ligt bij een paar bladeren of enkele centimeters sneeuw op de rails. Dit oude treintje hobbelt moeiteloos door het winterse sprookje. Ik vind het hier nu al leuk!

Pure bergen en rust

Vanaf het station van Mürren lopen we door de knisperende sneeuw richting het nieuwste hotel van het dorp, Hotel Edelweiss, gebouwd in 1927! Het lijkt of de tijd hier heeft stil gestaan. Het dorpje ademt een echte authentieke wintersportsfeer uit. Geen grote hotels en massatoerisme, maar gezellige chalets, pure bergen en rust. ‘s Avonds eten we in de Jägerstubli, een gezellig restaurant met heerlijke specialiteiten.

Zo'n unieke winterse sfeer vind je bijna nergens...

Op pad met Böbs

Als ik de volgende ochtend de gordijnen opendoe zie ik behalve een heldere lucht en sterren ook voor het eerst de Jungfrau. Wat een berg is dat zeg! We gaan vandaag op pad met Albert Feuz – in Mürren al 69 jaar bekend als Böbs. Deze Zwitser spreekt zelfs super goed Nederlands dankzij zijn Hollandse vrouw. Hij vertelt ons fantastische verhalen over de geschiedenis van het dorp, het ontstaan van het skiën in het gebied en de bekende Inferno skiwedstrijd welke hij 2 keer gewonnen heeft in de jaren ‘60.

My name is Bond

Na een korte opwarming – op de heerlijkste verse sneeuw die je je maar kunt wensen – gaan we richting de beroemde Schilthorn. Deze berg, en het restaurant “Piz Gloria” op de top, waren het decor in de James Bond film ”On her majesty’s secret service” uit 1969. De 2971 meter hoge berg is bereikbaar via een gondel en eenmaal boven kun je genieten van een spectaculair uitzicht op o.a. de Eiger, Mönch en Jungfrau. Dit is absoluut één van de mooiste bergpanorama’s die ik ooit gezien heb.

De Schilthorn met het draaiende restaurant “Piz Gloria” op de top.

Zo zacht als boter

Dan is het tijd voor de afdaling. Het eerste stuk vanaf de Schilthorn is zwart. Het is een behoorlijk steile piste die niet al te breed is. Korte bochten draaien door sneeuw die zo zacht is als boter, dit is genieten met een hele grote G. De rest van de dag vermaken we ons op de rustige pistes van de Schiltgrat. We hoeven nergens te wachten en hebben alle ruimte om heerlijk te carven. Het is geen groot skigebied, maar het biedt voldoende afwisseling. Net als het dorp is ook het skigebied sfeervol. Pistes lopen langs oude hutjes, door bossen en langs gezellige bergrestaurants. Ook zijn er veel mooie off-piste mogelijkheden, de poedervelden lonken, maar helaas is het lawinegevaar vandaag te hoog. Reden genoeg dus om nog een keertje terug te komen op deze mooie plek!

Mooie brede pistes met op de achtergrond de Alpenreuzen: Eiger, Mönch en Jungfrau.

Met dank aan:
myswitzerland.com
jungfrauregion.ch
swiss.com (vliegt 4x per dag van Amsterdam-Zürich en v.v.)
swisstravelsystem.ch (reizen met trein, bus en boot in Zwitserland)

Miranda Winter

Over Miranda

Eigenlijk is Miranda in het verkeerde land geboren. Wintersport is niet alleen een passie voor haar, je kunt het gerust een verslaving noemen. Ze reist regelmatig af naar de Alpen en praat ons vervolgens bij via haar blogs.