Terwijl ik stijfjes en onhandig in een pizzapunt achteruitga, flitst ineens een beeld voorbij van een 12-jarige Yvonne, ploeterend in de sneeuw, kwaad omdat ze weer eens met haar snowboard uit de ankerlift viel. Nu, 17 jaar later, kijk ik voor me in de spiegel en zie ik ineens weer dat meisje staan, maar nu met ski’s en op een rollerbaan.
Vanaf nu, doe ik het allebei
Bedankt collega’s, familie, vrienden en alle andere skiërs, dat jullie me na al die jaren dan toch hebben over weten te halen om te gaan skiën. Klaar met het gezeur over skiën versus snowboarden, vanaf nu doe ik het gewoon allebei. Maar, ik geef toe, zin om de momenten dat ik in de sneeuw ben te spenderen aan leren skiën, heb ik niet echt. Oplossing? De rollerbaan. Na een klein onderzoek, blijkt er één verrassend dichtbij te zijn. Geen excuus meer.
Een soort zacht, wit, kunstgras
Proefles geboekt, ben benieuwd hoe het zal gaan. Vanuit verschillende hoeken krijg ik te horen dat ik zeker spierpijn zal hebben en dat het toch wel heel anders is dan in de sneeuw. Wat moet ik aan? Gewoon een trainingsbroek en sportshirt met lange mouwen blijkt. Bij aankomst zie ik twee schuine witte matten, die op volle vaart ronddraaien. De skiërs op de mat kijken met geconcentreerde gezichten in de spiegels voor zich. Ik pak een paar skischoenen, wit uitgeslagen van de vastgeplakte haartjes uit de mat. Wanneer de mat stilstaat, toch eerst maar even voelen. Een soort zacht, wit, kunstgras, maar dan nat. Dat laatste had ik niet verwacht.
Hoe bedoel je, naar achteren?
De skilerares stelt zich voor en legt uit dat ik drie keer 10 minuten op de mat mag. Tussendoor word ik afgewisseld door een andere cursist die ook steeds 10 minuten krijgt. Aan de voorkant van een mat hangt een stang over de mat. We beginnen rustig, want “het is echt even wennen hoor” en dat is ook zo. Ik hou me vast aan de stang en wen aan het gevoel van de mat die naar achteren draait. Hoe werkt dit? Wat blijkt, maak een pizzapunt en je glijdt naar achteren met de mat mee. Volledig tegen m’n gevoel in, ga ik hiermee aan de slag. Eerste 2 meter, doodeng, snel weer terug naar de stang. Na een paar keer proberen krijg ik de smaak te pakken, zo eng is het niet, alleen wat onwennig.
Van pizzapunt naar Franse frietjes
Het duurt even, maar uiteindelijk heb ik de werking van de rollerbaan door. Pijnlijke les: zo’n rollerbaan is weinig vergevingsgezind. Op de piste sta je stil als je weinig doet, op de rollerbaan lig je al snel op je plaat. De tweede 10 minuten in pizzapunt van links naar rechts. Houding is belangrijk, centraal boven de ski’s, heupen en knieën gebogen, leunen tegen de voorkant van je schoenen. Van links naar rechts door op je buitenste been (dalbeen) te leunen. “Probeer maar de achterkant van je bergski een stukje op te tillen.” Maar hoe doe ik…BAM… oké zo dus niet. Een aantal oefeningen verder en ik merk dat het steeds beter gaat. Bij de derde keer 10 minuten heb ik de smaak te pakken, ik probeer m’n bergski naast m’n dalski te zetten. Van pizzapunt naar Franse frietjes, dit smaakt naar meer.
Over Yvonne
Yvonne is geen ochtendmens, maar als er een piste in de buurt is staat ze het liefst zo vroeg mogelijk bij de lift. Genieten is het belangrijkst. Zowel op het snowboard, tijdens het rodelen, in de après-ski of van een heerlijk bord eten in een knusse berghut.