Zorgen voor later, blijkt al snel, want we krijgen een halve liter roze drank voorgeschoteld en de geur die ons tegemoet snelt, vult ons met een combinatie van angst en walging. Het gloeiend hete spul is voorzien van een soeplepel om de vellen op te lepelen en het smaakt zoals het ruikt: als een cocktail van warme fristi met schnapps en glühwein. Mijn koninkrijk voor een glaasje water!
De schmarrn smaken oprecht keizerlijk, maar ik speur vergeefs naar vluchtroutes voor wanneer Gitta zich realiseert dat wij noch de roze ellende, noch de voortreffelijke kaiserschmarrn weg gaan krijgen. Het loopt met een sisser af en meer dan een hartgrondig hoofdschudden blijft ons bespaard.
Leo wil ons nog één ding laten zien voordat hij naar huis gaat. Het imposante Romantikhotel Böglerhof is werkelijk prachtig en we begrijpen zijn oprechte trots. We onderbreken de rondleiding vlak voor de wellnessvleugel om onze zwemspullen te halen en afscheid te nemen van onze vriend. Leo is een held en zijn standbeeld in Alpbach kan niet lang meer uitblijven, of toch op zijn minst de Leo Meixnerstraße.
Leo Meixner: people person, kindervriend, Alpbachtaler.
Het zwembad van hotel Böglerhof is slechts voor de helft overdekt en er is geen hond. De zon is al lang onder en het warme water veroorzaakt een mystieke damp in de koude buitenlucht. De sneeuw die het bad omringt, vervolmaakt het sprookjesachtige decor waar we dit memorabele weekend besluiten. Ons weekend in Wonderland.
Naar de website van het Alpbachtal >>
Voor Coen is wintersport veel meer dan alleen skiën. Het gaat ook om gezelligheid, lekker eten, sportief bezig zijn, eindeloze kaartspelletjes, knusse dorpjes, de frisse berglucht – en als het even kan – de zon!
2 jul | Tol in Frankrijk: tips voor je wintersport |
1 jul | Oostenrijkse taal: deze woorden moet je kennen |
29 jun | Nieuwe gondels voor de Matterhorn-Express in Zermatt |