Er zijn mensen die ieder jaar naar hetzelfde skigebied gaan. Ze komen al 20 jaar in ‘hun’ appartement en weten precies waar ze de lekkerste schnitzel kunnen eten. Ik heb dat nooit zo sterk gehad. Uiteraard ben ik weleens terug geweest in een skigebied, en ook zelfs hetzelfde pension, waar ik het enorm naar m’n zin heb, maar ik vind het vooral leuk om ook elke winter nieuwe skigebieden en dorpen te ontdekken. Maar stel nou, dat je een skigebied moet kiezen, één skigebied, waar je de rest van je leven zou moeten skiën. Welke zou dat dan zijn?
Wensenlijstje maken
Vorige week schreef ik de column ‘Hier wil ik echt nooit meer naartoe’. Een vraag waarop ik, net als de vraag van deze week, best moeilijk antwoord op kon geven. Wellicht wanneer ik een lijstje maak met wensen voor mijn ‘ideale skigebied’, dat ik er wel uitkom? Of ik kom erachter dat mijn ideale skigebied niet bestaat? Ik ga het gewoon proberen!
Welke pistes heb ik nodig?
Oké, welke pistes ‘heb ik nodig’ voor de rest van mijn leven? Liefst een beetje lang, dat wil zeggen minimaal 3 km voor een afdaling, maar het mag gerust ook wat langer zijn. Het gebied moet dus wel wat hoogteverschil hebben. Daarnaast heb ik graag een paar heerlijk brede blauwe pistes om met m’n snowboard op te carven. Enkele mooie rode hellingen, die goed in vallijn liggen, om op de ski’s vanaf te knallen. Zwart? Neuh, hoeft niet persé. Ik kan prima leven met weinig of geen zwart. Skiroutes en niet al te extreme overzichtelijke hellingen waar ik lekker door de poeder kan stuiven: onmisbaar! En natuurlijk wat leuke routes die ik op de toerski’s kan doen. That’s it!
Sneeuw? Ja dat is wel handig…
Oké, als ik nog maar in één skigebied kan skiën, dan moet daar natuurlijk wel sneeuw liggen. Een skigebied waar de bergen nauwelijks tot 2000 reiken, valt dus absoluut af. Doe dus meteen ook maar een legertje sneeuwkanonnen erbij, want met de opwarming van de aarde zijn die wel handig. Dan houd ik ervan dat pistes goed geprepareerd zijn. Geen gaten, grote brokken sneeuw, hobbels en bobbels, maar gewoon een mooie gladde ribbeldeken in de ochtend graag. Sneeuw maken en goede pistenpreparatie? Dit neigt toch echt naar Italië…
Een beetje rustig
Ik heb een broertje dood aan lang in de rij staan voor de lift en slalommen om mensen heen op de piste. Oké, het is misschien wat overdreven, maar als ik voor de rest van mijn leven in nog maar in één skigebied mag komen, dan wel graag eentje waar het over het algemeen niet al te druk is. Die kerstweek sla ik dan sowieso wel over.
Een skigebied waar je de ruimte hebt op de piste
Lekker en betaalbaar eten
Eten, zowel ’s middags als ’s avonds; het is voor mij een belangrijk onderdeel van de wintersport. Ik kan prima zonder après-ski, maar fijne en knusse berghutten zijn absoluut onmisbaar in mijn ideale skigebied. Hutten met lokale specialiteiten, lekker bergvoer en heerlijke wijn. Liefst met een zonnig terras, zodat ik soms ook ineens kan besluiten om niet meer verder te skiën, maar gewoon in de zon kan blijven hangen. Oké, ik kom nog dichterbij Italië. Ik had liever een skigebied gehad met een afstand minder dan 900 km vanaf Utrecht, maar ben bang dat dat niet gaat lukken.
Het dorp: sfeervol en graag winkels
Gezellige dorpjes zonder hoogbouw, knusse houten chalets en een sfeervolle autovrije winkelstraat, dat vind ik leuk! Liefst een combinatie van sportwinkels, kleding, schoenen en eten. Ik zie de straten van Chamonix, Seefeld, St. Anton am Arlberg, St. Moritz enLivigno voor me, maar die voldoen dus niet aan mijn hierboven beschreven wensen. Om een skigebied te vinden voor de rest van mijn leven, moet ik dus toch een criterium laten vallen. Oké, het dorp is ondergeschikt. Dag leuke winkelstraat…
Na het skiën even zo'n winkelstraat als hier in Chamonix doorlopen, gezellig!
And the winner is
Na wikken en wegen kom ik uit op het Italiaanse Alta Badia in de Dolomieten. Niet super handig qua reizen (best ver van de snelweg), maar wellicht daardoor is het hier wat rustiger. Ik vind er alle afdalingen die ik zoek, en als ik wil kan ik zelfs vanuit Alta Badia de hele Sella Ronda skiën of naar de sneeuwzeker Marmolada gletsjer gaan. Goede berghutten? Check! Ja, ik zou ermee kunnen leven, met Alta Badia voor de rest van mijn leven. Maar als het niet persé hoeft, dan blijf ik nog lekker een beetje rondkijken in de Alpen!
Alta Badia, hier zou ik me elk jaar prima kunnen vermaken
Over Miranda
Eigenlijk is Miranda in het verkeerde land geboren. Wintersport is niet alleen een passie voor haar, je kunt het gerust een verslaving noemen. Ze reist regelmatig af naar de Alpen en praat ons vervolgens bij via haar blogs.