Door: Stef Snakkers: De voorpret voor dit wintersportseizoen werd door velen overschaduwd door slechte weersvoorspellingen. Een lekker zonnetje is natuurlijk altijd fijn, maar ligt er wel genoeg sneeuw? In het Franse gebied Les Sybelles was de angst niet ongegrond: de laatste week van 2014 liet de sneeuw zich hier maar mondjesmaat zien en waren de omstandigheden niet optimaal. Vakantieganger Stef Snakkers hield de week bij in zijn wintersportdagboek. Vandaag lezen we deel I van zijn wintersport, of toch wintervakantie, in de Franse Alpen.
Zaterdag
00:30 uur: Net vertrokken richting Frankrijk. De auto is tot de nok toe gevuld: op de bestuurder na heeft iedereen nog bagage op schoot. Logisch, want naast de “gewone” wintersportbepakking nemen we nu ook speciale off-piste-tassen mee: vijf rugzakken met lawinepieper, sonde en sneeuwschep. Prima te doen, want over een uur of tien, hoogstens twaalf komen we aan. Effe doorbijten!
12:12: Mijn vermoeden dat navigatiesystemen op vakantie nooit werken is alweer bevestigd. We rijden niet de iets langere, onbesneeuwde bergpas op, maar gaan via de ‘korte’ route. Tot drie keer toe worden we door wandelaars gemaand om te keren, maar wij voelen ons onaantastbaar in onze BMW X3 met winterbanden en fourwheeldrive.
13:24: Uit een niet al te vrolijk sms’je blijkt dat een van de andere auto’s uit ons reisgezelschap al is aangekomen: 'Ik hoop dat jullie genoeg boeken hebben meegenomen om de tijd te doden in dit bruine dorp met mooie grasvelden…' Inmiddels wordt het bruin en groen langs de weg steeds witter. De sneeuwkettingen gaan om. Het pessimistische sms’je zal wel een grap zijn, want op de weg ligt een laag van meer dan 10 centimeter sneeuw die steeds hoger wordt. Het enige wat zichtbaar is op de weg zijn vage, oude sporen van andere auto’s. We naderen de top van de berg: De Col du Glandon, 1924 meter hoog. De ‘korte’ route over de pas die eigenlijk is afgesloten, zorgt voor een fantastisch begin van deze week in de sneeuw.
Zondag
09:02 uur: De hoop op witte pistes is op de top van de Col du Glandon achtergebleven. Eenmaal in het dorp aangekomen blijkt dat vrijwel alle pistes en liften dicht blijven totdat er meer sneeuw valt. We hebben onze tassen neergegooid en een korte sprint getrokken naar een oude bekende van ons: La Grotte Du Yeti, oftewel de Yetibar. Nu met een kater aan het ontbijt.
11:18 uur: Het blijkt dat de skipassen niet worden uitgegeven, omdat de pistes die nog wel open zijn dan helemaal kapot worden gereden. Iedere ochtend en iedere middag kunnen wintersporters een halve dagpas halen voor een bedrag van € 20,-. Wie het eerst komt, het eerst maalt. In vergelijking met een zesdaagse skipas van € 160,- is het best een dure grap.
19:37: Toch op pad gegaan om de pistes vanmiddag eens te testen. Ondanks dat er maar drie liften open zijn, valt het nog best mee met de drukte. De afdalingen zijn redelijk ijzig, maar we zijn al blij dat we überhaupt een afdaling konden maken. De off-pistetassen hebben we maar thuis gelaten.
Maandag
11:00 uur: Na overleg hebben we gisteravond besloten om een ander dorpje te bezoeken: La Toussuire. De pistes maken deel uit van het overkoepelende gebied Les Sybelles, maar zijn wegens pistegebrek onbereikbaar op de lange latten. Na een klein uurtje rijden zijn we met volle zon en zomerse temperaturen de lift in gestapt. De dalafdaling is ijzig, maar voor de meer ervaren snowboarder of skiër is dit geen probleem.
15:18 uur: Nu op het terras aan het speciaalbier. Na een goede lunch met rare, bleke, doch lekkere worsten zijn we de lift weer ingestapt. Na een ochtend vol zon blijkt de piste meer een helling vol graspollen en stenen te zijn geworden. Twee van onze reisgenoten zijn geblesseerd geraakt: de een aan zijn schouder, de ander aan zijn knie. Tijd voor een ander gebied.
Dinsdag
09:03 uur: Weer vroeg aan het ontbijt vandaag, want we hebben weer een lange autorit voor de boeg. Valfréjus krijgt vandaag de kans om zich te bewijzen. Het gebied ligt vlakbij de Fréjustunnel, die Chambéry verbindt met Turijn. Achterin de auto is iedereen misselijk van de haarspeldbochten na een stevig ochtendmaal. Ik zit met een glimlach op de bijrijdersstoel.
14:55 uur: Tijdens de lunch (omeletten en pizza’s) praten we na over de afdalingen van deze ochtend. Er zijn hier veel meer pistes open dan in La Toussuire of Saint Sorlin d'Arves. Wat een genot om langer dan tien minuten onderweg te zijn zonder groene en bruine hellingen te zien. Het waait flink, maar ook hier schijnt het zonnetje, waardoor de wind ons niet deert. Af en toe vliegt er een skiër met kyte over. Mooi uitzicht!
Morgen deel II van 'Stef's wintervakantie' in Les Sybelles
Over Gastredacteur
Gastredacteur worden voor Snowplaza? Stuur jouw wintersportverhaal naar redactie@snowplaza.nl en wie weet staan hier binnenkort ook jouw wintersportavonturen.