Les 3 Vallées onder de loep

Van 26 januari tot 2 februari heb ik het skigebied van Les 3 Vallées “geïnspecteerd”. Uiteraard was het gewoon vakantie, maar het is ook een goede aanleiding om een beeld neer te zetten van dit fantastische skidomein.

Enorm

Les Trois Vallées is een enorm gebied, waar je 600km aan pistes vindt. Het is het grootste aaneengesloten skigebied van de wereld. De meest bekende dorpen in het gebied zijn Val Thorens, Les Menuires, Méribel en Courchevel. Ongeveer 80% van de pistes bevindt zich hoger dan 1800m, wat een behoorlijke garantie geeft voor een goed sneeuwkwaliteit. Maar dat het niet altijd en overal optimaal is, bewees mijn week.

Bekend terrein

Het was dit jaar al de 5de keer dat ik Les Menuires aandeed en ik mag dan ook wel zeggen dat ik het gebied inmiddels heel aardig ken. Dat heeft als groot voordeel dat je ook goed kunt inschatten welk deel van het gebied je moet pakken, bij een gegeven weersituatie. Zo is Val Thorens vaak een behoorlijk tochtgat, en kan bewolking zich er ophopen. Vooral bij lage temperaturen en vrij veel wind, kun je er beter voor kiezen niet deze kant van het domein op te gaan. De overgangen Col de la Chambre (Val Thorens naar Les Menuires of Méribel) en de overgang naar Orelle, Col de Rosaël en Cime Caron liggen erg hoog (2850-3200m) en hier kan het heel koud zijn en hard waaien. Maar bij mooi en rustig weer kun je er heel goed terecht. Het uiteinde van het domein aan de westkant, Orelle, heeft een paar prachtige pistes en geeft toegang tot het hoogste punt van het skigebied; Bouchet, op 3230m hoogte.

Col de la Chambre kan erg koud zijn

Lunch in St. Martin

Grappig is dat de wind die je op overgangen ervaart in de dalen vaak veel minder merkbaar is. Het skigebied van Les Menuires heeft vaak veel zon en je kunt er een heel lange afdaling maken. Voor de echt ervaren skiër biedt de blauwe piste van Roc des 3 Marches naar St. Martin de Belleville misschien niet veel uitdaging, maar het is toch een mooie route. In St. Martin is het dan weer goed toeven op het terras aan de piste. De beginners kunnen hier even uitrusten en bijkomen, voordat de tocht terug naar Menuires wordt gestart. Voor de echte beginner is het nog een flinke kluif, waar je wel een dagdeel over doet.

Méribel

Aan de andere kant van de bergkam, kom je in het gebied van Méribel. Het dorp ligt op 1400m en dat is soms al wat aan de lage kant. Als het wat zachter weer is, kunnen de laagste delen van de pistes in de middag papperig worden. De volgende ochtend zijn ze dan vaak erg hard. Het probleem is minder groot in Méribel Mottaret, een hoger gelegen deel van het dorp (1750m). Méribel is wat dorp betreft wel behoorlijk sfeervol, zeker als je het afzet tegen de betonnen kolossen die je treft in Les Menuires en Val Thorens. Maar ja, het blijft natuurlijk wel Frankrijk.

Mooi zitten wezen op terrasjes

Grappig is misschien wel dat wat mij betreft de mooiste delen van het gebied zich aan de uiteinden bevinden. Orelle heb ik al genoemd, maar Courchevel gooit ook hoge ogen. De piste Creux (rood) is een enorm brede piste die de afdaling vanaf de Saulire (2700m) mogelijk maakt. Je kunt ook direct naar Courchevel afdalen via rood of zwart. Deze pistes zijn echt voor de gevorderde skiër, heb je slechts een beetje ervaring, dan is een afdaling via de Creux goed te doen. De echte beginner kan zich hier beter niet aan wagen. Als je toch richting Courchevel wilt, dan moet je via Col de la Loze (blauwe pistes). Achteraan het domein kun je nog 1 keer omhoog naar Le Signal en Roc Merlet. Hier vind je erg rustige pistes die er vaak fantastisch bij liggen. Sowieso is het op de pistes van Courchevel vaak heel rustig. Oneerbiedig zeg ik wel eens, dat komt omdat men daar maar 1 afdaling skiet en daarna mooi gaat zitten wezen op de terrasjes. Courchevel staat immers bekend als het dorp voor de happy few. Maar dat is natuurlijk niet helemaal eerlijk. Het gebied is groot, de pistes zijn heel breed en niet iedereen vanuit Val Thorens of Menuires neemt de moeite hier heen te skiën.

De piste Creux is goed te doen voor minder ervaren wintersporters

La Tania

Ik wil er nog 1 afdaling uitlichten en dat is die naar La Tania. Dit dorpje ligt op 1400m, dus ook laag in het gebied. Als het warm wordt, is het onderin vaak papperig of zijn de pistes erg hard geworden. Maar de afdaling op zich is heel mooi. Tussen de bossen door bereik je het dorp, waar je goed de lunch kunt nuttigen. Maar, het is wel even nadenken of je de afdaling wilt doen en vooral bij welk weertype.

Volgend jaar weer

Samenvattend is Les Trois Vallées wel een heel erg mooi gebied. Het biedt veel uitdagingen voor de gemiddelde en gevorderde skiër. Voor de beginners is het gebied niet overal 100% geschikt. Vanuit Val Thorens en Courchevel zijn er betere mogelijkheden het skiën onder de knie te krijgen dan vanuit bijvoorbeeld Les Menuires. De blauwe pistes in Menuires hebben toch al snel een licht rood randje. Maar dat wil niet zeggen dat ik het ongeschikt acht. Als cijfer geef ik voor beginners misschien een 8, terwijl het voor de gevorderde skiër een 9 of een 10 is! De pistes zijn meestal heel goed geprepareerd, toch vindt je door het hoogte verschil wel sterk wisselende omstandigheden. In mijn week zorgde het weer op een gegeven moment voor dikke verse poeder op de hogere pistes. Rond 2000m werden de pistes een stuk harder en moest je de kanten er echt goed ingooien en op de lagere pistes, onder de 1600m kwam je papsneeuw tegen. Maar goed, zo leer je wel snel, om in alle omstandigheden uit de voeten te kunnen.

Ik heb weer genoten van Les Trois Vallées en kijk al een beetje uit naar volgend jaar. En oh ja, ik ga voor die 9 of 10 als eindcijfer ;-).